Maandag hebben we de laatste rit gereden. Het was nog 600 km, en dat is ten opzichte van de andere dagen wellicht minder, maar we hadden de andere dagen al wel in de knieen, ook al zaten we natuurlijk voornamelijk in de auto.
Enfin, onderweg om een uur of elf hebben we de makelaar gebeld, of we een afspraak om half vier konden maken, en of ze wat huisjes voor ons kon verzamelen. Tien voor half vier stonden we bij de makelaar op de stoep. Wie zei dat je in Spanje niet kunt plannen? Het eerste huis dat we zagen was meteen toppie. Drie slaapkamers, twee badkamers, keuken met alles er in (zelfs een vaatwasser), open haardje, zwembad (hoewel: we hebben gevoeld, dat wordt wellicht veel later nog iets, maar nu...)
Het tweede huis leek in eerste nog iets beter, maar had compleet geen kachels. Ons gevoel zei ons, dat dat geen goed idee zou zijn. Een derde huis was om vijf uur te bezichtigen. We dronken nog ff een wijntje op een terrasje en bespraken de opties.
Het derde huis bezoeken zou alleen maar tijd kosten, we waren tevreden over de eerste. En dus liepen we half zes ons huis in, en laadden we onze spullen uit. Nog even met de buurvrouw kennis gemaakt, die had de gaskachel voor ons aangestoken, en toen naar de super en koken in de ijskoude keuken. Het hele huis was koud, waarschijnlijk had er al enige tijd geen kachel aangestaan. Maar geen nood, dan steken we de haard aan. Die was al helemaal prepared dus aansteken en hoppa. Niet dus. Telkens doofde het vuurtje. Ben ik nu BHV'er? Dacht Vinz. Vuur ontstaat bij gratie van temperatuur, brandstof en zuurstof. Dus er is tekort zuurstof. De inlaat stond wijd open, dus stikt het vuur in de eigen rook. Tot zover de theorie. In de praktijk leek een oplossing niet zo snel te vinden, en de gaskachel voldeed net aan. Morgen is er weer een dag...
Ook zagen we een router in doos, en vroegen terloops of het huis ook internet had. Zeker, alleen kregen ze die router niet aangesloten. Nou, dat moest toch lukken? De router was snel geplaatst, wel een netwerk, maar geen internet...
Helemaal kapot van een dag met zoveel indrukken gingen we om een uur of negen naar bed, met een beetje een onvoldaan gevoel. We hoorden de RTL4 stem zeggen: Maar, er is een probleem. Er is geen... etc.
De nacht was best koud. Overdag is het hier een graadje of zestien, maar 's nachts loopt het terug tot tegen het vriespunt. 's Morgens eerst maar eens de gaskachel aansteken, niet dus. Die deed het niet meer. Maar de zon kwam op, en buiten was het al snel lekker. Dus met wat deuren tegen elkaar open was het snel aanvaardbaar.
Even checken of het internet het nu wel deed, de stekker erin en er weer uit, en hop! We zijn weer online.
Even het dorpje verkend en voor een euro een geweldige cappucino (eh, cafe con leche) gescoord, en het gevoel dat het geluk op onze weg ligt komt weer terug. De wandeling naar het dorp loopt door een sinaasappelgaard, en aan sommige bomen zagen we zowel citroenen als sinaasappels hangen. Als ze niet rijp zijn, zijn ze zuur, grapte Vinz. Een zoektocht op internet gaf aan, dat dit redelijk de waarheid blijkt te zijn. Het puntje van een citroen, is eigenlijk het nog niet volgezogen deel van de sinaasappel.
's Middags de gaskachel weer aan de praat gekregen, en in Albox een kuub hout gekocht. Olijfbomenhout, want dat brandt beter. In Nederland worden die dingen voor een godsvermogen aangeschaft, en hier stoken we de haard er mee. Zo is het ook.
's Avonds maar weer de haard geprobeerd aan te krijgen. Uiteindelijk lukte het, en inderdaad: de zuurstof was het probleem. De voorbereide haard was veel te volgestapeld met kranten om nog goed zuurstof door te laten. Wijntje erbij. Wat een topdag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten