Un pruebo de jamón, otros productos cárnicos y vino

Gisteren was het weer tijd voor een paardrijritje met het gezelschap "amigos del caballo". Een wat dubbele naam overigens, als je geregeld moet roepen voorzichtig met de dieren te zijn en ze met liefde te behandelen (een uitspraak die uiteraard met hoongelach beantwoord wordt). Wellicht is het een naam zoals de vrijmetselaars hem hebben. Die doen ook vrij weinig met specie.

Ik had Marja weggebracht en we hadden om 12 uur afgesproken bij Hostal Meson in Arboleas (voor mij op loopafstand, hetgeen goed uitkwam, want aldaar zou een wijn, ham en andere vleeswaar proeverij zijn). Eerst nog even met Nederland geskyped, en om half één dacht ik dat als ik nu ging lopen, ik waarschijnlijk wel gelijk met de rest aan zou komen - ja, je raakt gewend aan het besef van tijd dat men hier heeft. Hoewel, ik kwam om kwart voor één aan en Marja en Martin waren er nog niet, sommige andere caballeros al wel. Vijf minuten later kwamen de laatste cowboys en -girl aan. Vervolgens hebben we daar twee uur lang met een groep andere freeloaders alle wijn ham en andere vleeswaar (en dan moet je denken aan chorizo in allerlei vormen, maar ook morcilla Ibérico, - een soort bloedworst, lomo Ibérico, morcón Ibérico, salchichón Ibérico etc.) opgegeten en gedronken. Lekker hoor.

Af en toe haalde iemand een schaaltje vleeswaar en keer op keer moest Marja aan dezelfde mensen uitleggen geen vlees en vis te eten. Maar het verse brood en de wijn voldeden voor het moment.

Het bijzondere aan het verhaal was dat de proeverij gratis was, en dat je dus zou verwachten dat men wel een doosje wijn, of wat ham of worst aan je zou willen slijten. Maar nee hoor. Het was af en de uitbaters waren vertrokken ook. Heel merkwaardig.

Enfin, Martin wenkt ons en zegt dat we boven even wat gingen eten. Zo is het ook. We hebben immers nog niets gehad. Na het eten, waar - gelukkig voor Marja - wel het nodige voor de vegetariers bij was, dacht ik dat we de rekening wel zouden verdelen. Echter er werd ons verteld te vertrekken, Martin had het al geregeld.

We gingen nog wat drinken in La Cinta, en ik dacht: ok, dan zorg ik daar voor mijn deel van de rekening. La Cinta kent twee barretjes, wij kozen voor een bar die in een winkel is gebouwd. Er hing een bordje "Todo febrero tubo a 0,50". Hetgeen inhield dat je een behoorlijke sloot bier voor 50 cent kreeg. Ik heb twee rondjes gegeven, waarmee de dag ons nog geen 5 euro kostte...

Het werd tijd Nick naar huis te brengen (het zal rond 7 uur geweest zijn), dus liep ik in een minuut of 10 vanuit la Cinta naar huis. Marja ging de paarden wegbrengen met Martin, Julia en haar man en kind (een engels stel dat we op de proeverij ontmoet hadden. Julia werkt voor Martin). Tegen negenen komen Marja en Martin bij ons huis aan, met een verhaal over de terugweg.

In de kroeg zaten wat engelsen, die net als Thomas, de man van Julia, nogal flink hadden zitten zuipen en tamelijk luidruchtig werden. Julia was al de hele tijd haar man aan het waarschuwen rustig te blijven en niet op de vuist te gaan, hmmmm dachten we toen al.

Op de terugweg was Martin op een gegeven moment uitgestapt om met Marja en Julia de paarden door een laatste stukje rambla weg te brengen. Dit stukje was voor de auto ondoorgaanbaar, dus gingen ze er van uit, dat Thomas met de auto naar huis zou gaan. Hoewel, Julia was er niet helemaal zeker van of er genoeg diesel in de auto zou zitten.

Achteraf zijn ze met z'n drieen naar de plek gereden waar Thomas achtergebleven was, en inderdaad, daar stond de auto nog, zonder brandstof, en met een tierende thomas en uiteraard compleet overstuur kind. Uiteindelijk nadat wat diesel gehaald was konden zij ook onderweg...

We hadden het er later nog even over in wat een ellende sommige engelsen hier zitten. Er is vanwege de recessie vrij weinig werk, de pond is geen drol waard, en dus zijn alle spaarcenten ineens enorm gekelderd. Julia verdient iets van 5 euro per uur, hetgeen neerkomt op 900 euro per maand. Zelfs hier geen vetpot...

Vandaag hebben we maar weer lekker een rondje door de bergen gelopen, wel zo relaxed...