Feria of nee?

Afgelopen weekend was de jaarlijkse Feria van het dorp Graus. Alles en iedereen uit de wijde omgeving die iets met paarden heeft, kwam met of zonder zijn viervoeter een kijkje nemen.

Wij hadden besloten dat het wel leuk zou zijn om met een standje met Barokshopartikelen te gaan staan. Een ‘collega’ ruitersportzaak ook, maar ons aanbod was wel geheel verschillend: hij de gewone dagelijkse paardenbenodigdheden als halsters en borstels, wij de exclusieve hebbedingen die je als ruiter niet nodig hebt maar wel graag zou willen hebben.

Vinz mee, Nick mee, aanhanger vol dozen achter de auto en om 8 uur ’s morgens al op pad. Graus is hemelsbreed misschien niet ver, maar je doet er wel een uur over om er te komen...

Ach, en voor de onervaren marktkooplui als we zijn, wisten we toch wat te improviseren om het er ook als een winkel uit te laten zien. Het was gelukkig ook een stralend warme en zonnige dag, dus geen straf om een dagje uit te gaan met de ‘Barokshop’.

Nick vond het natuurlijk helemaal geweldig; lekker op en over tribunes klauteren (leuk en spannend hoor, en als je het als dreumes even verkeerd inschat, blijkt er toch altijd weer een papa of mama klaar te staan om je val te breken...), ritjes op shetlanders maken en natuurlijk heel veel mensen en paarden om langs te struinen. Om beurten hebben we op de kraam of Nick gelet, en tegen een uur of half drie waren we dan ook alledrie wel flink aan een dutje toe. We besloten om in te pakken, nog wel even aan de gezamenlijke lunch mee te doen, maar daarna het middag en avondprogramma aan ons voorbij te laten gaan. De lunch ging op z’n spaans: lange rijen met tafels en stoelen voor het hele dorp, het eten bereid in 1 metersgrote pan, salades, brood en wijn erbij, en ijsjes en koffie toe. De kinderen lekker ravotten met elkaar nadat ze ook wat gegeten hadden, en een gemoedelijk sfeertje.

Later hoorde ik dat het avondprogramma echt de moeite waard was geweest qua demo’s en shows (doma classica, een garrocha demo en carroussels). Balen dat wij ’s morgens begonnen met een hoefsmederij competitie, niet echt een spannend schouwspel zeg maar...

Ook qua verkopen zat het niet mee (1 pot vet), maar aan belangstelling hadden we geen gebrek. Wel grappig hoor, die Spanjaarden. Heel serieus je spullen oppakken en alle kanten bekijken om vervolgens te vragen wat het eigenlijk is. Nou ja, wie weet of er nog wat uit voortkomt, het was in ieder geval weer een leuke belevenis om op deze manier aan een spaanse Feria deel te nemen. En volgende keer maar een partijtje goedkope halsters en basic touwtjes mee om te verkopen.