Los caracoles del vecino

Hou je van slakken? Vroeg de buurman en passant, terwijl we aan het eind van de dag met de buren buiten een biertje dronken. Ik begon uit te leggen dat ik ze - net als sepia - met olie en knoflook wel weg krijg, maar dat het rekbare ervan me wat tegenstaat. Men kon er wel om lachen.

Een half uur later had het gesprek een heel andere wending genomen, en na een korte afwezigheid komt de buurman met een oventray vol slakken aanlopen. Ah, vandaar de vraag!

Weer zo'n verschilletje, in Nederland krijg je volgens mij (als je het al kunt krijgen) een portie van een stuk of zes. Dat zou kunnen komen omdat het natuurlijk geen snackbarvoer is, maar doorgaans een voorgerechtje. Hoe dan ook, hier lag de hele tray vol, met naar schatting een paar honderd slakken.

Marja legde maar weer eens uit dat ze ook geen slakken eet, de vrouw van de buurman hield er niet zo van, en zo was de hele tray voor 3 man (ok, en de twee dochtertjes) bestemd.

De buurvrouw vertelde dat haar man zo gek was op slakken dat hij tien kilo had gekocht. Wij vroegen ons af hoe je dat dan bewaard. In de garage, zegt ze. Levend. Wij kregen bizar visioen van een honderden (of zels duizenden) slakken in hun garagedeel. Eigenlijk nog steeds geen idee hoe ze dat doen. Er moeten nog maar wat buurtfeestjes gehouden worden, in elk geval. In zijn eentje duurt het nog wel even voordat ze op zijn.

Oh ja, na eens aangezien te hebben hoe ik de eerste drie slakken opat, zei de buurvrouw tegen me dat het eigenlijk wel gebruikelijk is de darmzak te verwijderen. hmmm....