Gisteren was Nick al een week aan het hoesten, dus besloten we een medicus op te gaan zoeken. Howard, de altijd fluitende buurman had al eens aangegeven: als we iets wilden weten, klop gerust aan. Dit was het moment.
Dus wij in Arboleas naar het centro medico, waar de arts wel engels sprak, zoals Howard ons had uitgelegd, maar de receptionist niet. Enfin, bleek dat we als niet citizens het beste naar Alboh konden gaan (zoals de man het uitsprak begrepen we pas na drie keer vragen dat het om Albox ging, de engelsen hier spreken zo overdreven van Aelboksssss, dat dat in je hoofd blijft hangen...).
Dus wij naar het centro medico van Albox. We liepen het terrein op, en zoals altijd stond iedereen hier lekker dubbel geparkeerd (bij het postkantoor dat tegenover het politiebureau ligt parkeert ook altijd iedereen dubbel en liefst op het zebrapad - de functie van het zebrapad ontgaat me hier trouwens, maar daarover wellicht een andere keer meer). Bij een paar plaatsen stond een parkeerverbod, met uitzondering van de ambulance. Hoewel sommige overheidsvoertuigen in Nederland waarschijnlijk al drie keer vervangen zouden zijn, voldeed noch de oude Escort, noch de andere aldaar geparkeerde auto aan het signalement van een ambulance. Maar niemand maakt zich er druk om, en dat is eigenlijk wel lekker relaxed. Nu maar hopen dat er geen spoedjes binnenkomen...
We wachtten in de ria, eh... rij onze beurt af, en eenmaal aangekomen bij de receptionist vroeg ik hem of hij Engels sprak, hetgeen niet zo bleek te zijn. Dus dan in gebrekkig spaans uitleggen wat de reden van ons bezoek was. Best lastig, al die termen als hoesten en zere keel... Enfin, hij moeilijk doen over onze zorgpasjes, uiteindelijk heb ik hem een paspoort gegeven, en hij begon te typen. Intussen komt er een kinderarts langslopen die in het Engels vraagt wat we willen, hij zegt wat tegen de receptionist, en tegen ons dat we na zijn ontbijt direct geholpen worden.
De receptionist is ineens aardiger en spreekt wel engels. Dus hij in het engels tegen ons, en wij in het spaans terug. Ja, nu zal je het krijgen ook. Maar enfin, we kregen een briefje en werden niet veel later geholpen. De arts gaf ons een aantal recepten mee, die we bij de farmacia op konden halen. Op weg naar huis bedachtten we ons, dat we helemaal niets betaald hadden, op de medicijnen na die niet onder healthcare vielen. Mij benieuwen of ze nu op basis van het paspoort dit terug gaan vorderen...
Intussen is Marja ook ziek geworden, met klachten soortgelijk als Nick. Dat gehoest in je gezicht is dus niet gezond. Dat ze daar nou geen postbus 51 spotje van maken...
Eergisteren, gisteren en vandaag ook weer stopte in de loop van de dag het water er mee. Eergisteren dachten we nog dat het te maken had met het noodweer dat over ons trok (de rivier had zo ineens weer wat te doen...), maar vandaag was het prachtig weer en toch stopt de boel er weer mee. Morgen eens rondvragen wat het kan zijn...
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDat noem ik nog eens 'ballen' hebben. Geweldig dat jullie je dromen omzetten in daden. En ook heel leuk dat jullie een blog bijhouden. Ik wens jullie veel succes en natuurlijk niet te vaak ziek worden daar.
BeantwoordenVerwijderen